متاسفانه فرهنگ ما ارزش بیش‌ازاندازه‌ای برای مدرک دانشگاهی قائل است. والدین و آموزگاران به‌ندرت می‌توانند راه دیگری را برای دانش آموزان متصور شوند. افراد با تنبلی تمام از مدارک دانشگاهی‌شان به عنوان یک راه آسان برای به دست‌آوردن شغل استفاده می‌کنند؛ و معمولاً کسانی که به دانشگاه نمی‌روند، آدم‌های غیرمعمولی‌ای به نظر می‌رسند.
تنها راه برای غلبه بر این مدرک‌گرایی، درک این موضوع است که بسیاری از افراد موفق جوامع ما، مدرک دانشگاهی ندارند و به کسانی هم که دارند، اهمیتی نمی‌دهند.
در نهایت، واقعیت اقتصادی، بر ناکارآمدی اقتصادیِ فارغ‌التحصیلان دانشگاهی غلبه خواهد کرد. اما تا آن زمان، ما می‌توانیم با الهام‌گرفتن از کسانی که از تحصیل انصراف داده‌اند و به موفقیت‌های بزرگی هم رسیده‌اند، پیشرفت‌هایی داشته باشیم.
کسانی که از دانشگاه انصراف دادند و موفق شدند:
پُل آلن
انصراف: پُل آلن به مدت دو سال، دانشجوی دانشگاه ایالتی واشنگتن بود و بعد هم از ادامه‌ی تحصیل انصراف داد.
دست‌آوردها: آلن همراه بیل گیتس، مایکروسافت را در سال ۱۹۷۵ پایه‌گذاری کرد. ضمناً او بود که بیل گیتس را متقاعد کرد از ادامه‌ی تحصیل در دانشگاه هاروارد انصراف دهد. آلن علاوه بر سهمش در مایکروسافت، یک دوجین تیم‌های ورزشی حرفه‌ای، املاک و مستغلات فراوان، و سهام‌هایی در شرکت‌های رسانه‌ای و فناوری مانند استودیوهای دریم‌ورکس دارد.
ریچارد برانسون
انصراف: ریچارد برانسون مدرسه را در سن ۱۶ سالگی ترک کرد.
دست‌آوردها: برانسون برند ویرجین را -که شامل ویرجین رکوردز، ویرجین آتلانتیک، و صدها شرکت دیگر میشود- به یک قدرت جهانی تبدیل کرد، که باعث شد ثروتش به میلیاردها دلار برسد.
مایکل دل
انصراف: مایکل دل هم‌زمان با تحصیل در دانشگاه تگزاس در آستین، شرکت کامپیوتری‌ای به نام پی‌سی‌ز راه‌اندازی کرد، و بعد هم برای مدیریت شرکتش، از ادامه‌ی تحصیل انصراف داد.
دست‌آوردها: شرکت مایکل دل، بعدها به شرکت دل تغییرنام داد؛ و سال (۲۰۰۸) هم بیش از ۶۱.۴ میلیارد دلار ارزش داشت.
لری الیسون
انصراف: لری الیسون دو بار از دانشگاه انصراف داد. او به دو دانشگاه ایلینوی و شیکاگو می‌رفت، ولی هرگز مدرکی نگرفت.
دست‌آوردها: الیسون سرمایه‌ای ۲۰۰۰ دلاری را در سال ۱۹۷۷ به کار گرفت، تا چیزی را راه‌اندازی کند که بعدها شرکت اوراکل، دومین شرکت بزرگ نرم‌افزاری دنیا لقب گرفت.
دیوید گفن
دیوید گفن هرگز به دانشگاه نرفت.
دست‌آوردها: گفن به عنوان ثروتمندترین مرد هالیوود شناخته میشود. او اسیلم رکوردز و گفن رکوردز را پایه‌گذاری کرد، و بعدها هم همراه استیون اسپیلبرگ، دریم‌ورکس را تاسیس کرد.
استنلی هو
انصراف: استنلی هو تنها بعد از مدت کوتاهی، دانشگاه را ترک کرد.
دست‌آوردها: به عنوان «پادشاه قمار» شناخته میشود. هو تقریباً یک‌سوم تولید ناخالص داخلی ماکائو را در دست دارد.
مایک هودک
انصراف: مایک هودک دبیرستان را ترک کرد، و هرگز هم به دانشگاه نرفت.
دست‌آوردها: هودک موسس و مدیرعامل blip.tv، یک پلت‌فرم میزبان برای سازندگان محصولات ویدئوی دیجیتالی است. بلیپ اکنون با سرمایه‌گذاری خطرپذیر، پشتیبانی میشود.
استیو جابز
انصراف: استیو جابز تنها یک ترم در دانشگاه تحصیل کرد.
دست‌آوردها: جابز موسس و مدیرعامل شرکت اپل بود. او بزرگترین سهام‌دار عمده‌ی دیزنی بود. مجله‌ی فرچون، جابز را به عنوان قدرت‌مندترین تاجر آمریکا توصیف کرده بود.
بزودی در بخش دوم این مطلب، ۷ نفر دیگر از کارآفرینان بسیار موفق دنیا که هیچ گاه دانشگاه نرفته اند یا از دانشگاه انصراف داده اند را معرفی خواهم کرد.
نوبت شماست:
نظر شما چیست؟ تا چه اندازه فکر می کنید داشتن مدرک دانشگاهی در موفقیت افراد در کسب و کار نقش خواهد داشت؟
مشکلی که خیلی‌ها دارند این است که تصور می‌کنند مثلا اپل رو استیوجابز یک تنه ساخته. یا اوراکل رو مثلا فلان شخص به تنهایی ایجاد کرده. این دیدهای فرد گرایانه رو اگر تقلیل بدیم می‌رسیم به صدها و یا هزاران هزار تحصیل کرده که پشت سر این شرکت‌ها مخفی هستند و دیده نمیشن.
شومن‌ها رو فراموش کنید. اصل کاری‌ها کسان دیگری‌اند.
اصلا اینجور نیست،این شرکتا هرچی که دارن از همین افراد نه افراد بی عرضه ی تحصیل کرده(البته ببخشید!)افراد تحصیل کرده که فقط یه سری حفظیات دارن و دیگه هیچ به خصوص مردم ایران که درسو فقط از چشم رو هم چشمی میخونن و در درحالیکه هیچــــــــــــی بارشون نیست خیلی هم خودشونو میگیرن این ملت …. ایران.افراد تحصیل کرده اگه چیــــــــزی بودن خودشون کارآفرینی میکردن نه اینکه زیر دست افراد خاکی و تحصیل نکرده ای مثل افراد بالا باشن.
1- این که شما یا کسی در اطراف شما درس رو فقط حفظ می کنه و برا چشم و همچشمی می خونه دلیل نمی شه بقیه هم این کار رو بکنن.
2- خیلی از افرادی که درس می خونن به چیزی غیر از پول فکر می کنن (مثل خود من). مگرنه من خودم کار هم کردم و اگه تو اون کار می موندم خیلی راحت پول در می آوردم خیلی آسون تر از درس خوندن هم بود (یه کارای تکراریو هر روز انجام می دادی) ولی برای من و خیلی آدمای دیگه پول در درجه اول نیست.
این که میبینی تو ایران کار آفرینی نمی شه به این خاطره که یه عده بی سواد ریختن و با پارتی و مدرکای تقلبی (نمونشو خودم دیدم که دارم می گم) اجازه ی ورود افراد با دانش رو نمیدن.
و حرف آقا سعید رو درمورد شومن بودن قبول دارم ولی شومن بودن هم کار هر کسی نیست.
منظور از ترک تحصیل ترک کسب علم نیست، این افراد مرزها رو کنار گذاشتن تا اون چیزی رو که با تمام وجود میخوان یاد بگیرن. اما شرایط در ایران یا شاید هم در جهان طوری هست که اگر مدرک نداشته باشی بی سواد حساب میشی.
الهام شدن ایده های این افراد نیازمند یک روح آزاد بوده و صدرصد هم یک نفر نمیتونه اپل رو اداره کنه.
خب هر جایی استثنا هست این افراد در برابر هزاران کارآفرینی که پس از تحصیلات به جایی رسیدن خیلی هم قابل توجه نیستند به قول دوستمون کل اپل هم ترک تحصیلی نبودند :)
دوست من شما از بین هزار تحصیل کرده کارآفرین یک نمونه بیارید که به گرد پای ثروت و موفقیت این افراد برسند بله افرادی هستند که درس خوندند و کارآفرین هم بودند اما هیچ کدوم اونها موفقیتهاشون به پای اینها نرسیده و نخواهد رسید اینها بزرگترین اختراعات و تغییرات رو در جهان به وجود آوردن
من هم زمانی که دانشجو بودم خیلی با دانشگاه مشکل پیدا کردم. هنوز هم بعد از گذشت ۱۰ سال از فارغ التحصیلی با دانشگاه مشکل دارم. اما اگر انصراف می‌دادم معلوم نبود که می‌توانستم این مسیر را بیایم یا نه. اینجا آمریکا یا انگلیس نیست. مردم اهمیت زیادی به مدرک دانشگاه می‌دهند. خیلی از مردم حاضرند شکمشان گرسنه باشد ولی مدرک دانشگاهی داشته باشند.
خیلی از پدر و مادرها حاضرند هر بلایی سرشان بیاید ولی بچه‌شان مدرک دانشگاهی داشته باشد. در ایران مدرک دانشگاهی فقط برای کسب درآمد نیست. وجه سنگین اجتماعی نیز دارد. کلاً اوضاع با آن طرف فرق می‌کند.
خوب برادر ارجمند من ببخشید مردم بی عقلن دیگه حاضرن شکمشون خالی باشه ولی مدرک داشته باشن این چی میشه من نمیدونم من اسمشو میزارم بی عقلی و رفتن به ناکجا آباد مدرک پشمکی که فایده نداره دارم توهین نمیکنما شما گفتید خیلی از مردم حاضرن مدرک داشته باشن ولی شکمشون خالی باشه اون خیلی مردم مردم خیلی بی عقلی هستند
واقعا دید مردم ایران اشتباه …. من واقعا نمیدونم چطوری میشه که هم درس و دانشگاه داشت هم کارآفرین شد تو اینجا!!!
واقعاً ایران با هیچ کشوری از لحاظ فرهنگی قابل مقایسه نیست ! و باید ذکر کنم کشوری مثل آمریکا و اون هم دره سیلیکون در اون زمان خاص یه اینطور جریاناتی داشته . شما بعد از این موضوع چنین جبهه فکری رو در آمریکا نمیبینید . به عنوان مثال موسسان گوگل و یا زاکر برگ و …
با این جهت فکری موافق نیستم ولی واقعا تحصیلات در ایران ناکارمد و هزینه بر شده !
گرچه آموزش های دانشگاهی با متد فعلی که در غالب دانشگاه های کشور جریان داره شاید خیلی کارآمد برای بازار کار نباشه، اما حداقلش اینه که یکسری بایدها رو میتونه به شخص برای آغاز فعالیت های اقتصادی اعطا کن؛ اعتماد به نفس بیشتر، مقبولیت بیشتر در جامعه، آشنایی با یکسری تئوری جات(که البته اونم به نوبه خودش لازمه) و خیلی مسائل دیگه. اصولا حتی دوران دانشگاه میتونه به فرآیند اجتماعی شدن جوانان ایرانی – که شاید بشه گفت بدلایلی که بخشی از آن برخاسته از فرهنگ ما هست، خیلی بلوغ اجتماعی در آنها یافت نمیشه – کمک کنه. بعنوان مثال بفرمایید اغلب مخاطبان استارتاپ ها چه کسانی هستند؟ افراد با تحصیلات آکادمیک یا غیر آکادمیک؟!
و نیز باید متذکر شد خانواده های ایرانی غالبا نقش درستی در آشنا کردن فرزندان با اصول کسب و کار خودساخته ایفا نمی کنند و بیشتر پرورش دهنده طرز فکر کارمندی هستند.
از طرفی واقعیت این هست که افراد موفق چه در ایران و چه در خارج ایران که مدرک دانشگاهی داشته اند و بطور دقیقتر موفقیتشان در ادامه مسیر تحصیلات آکادمیک آنها بوده است، جمعیتشان بسیار بیشتر از افراد فاقد تحصیلات است.
پس ضمن اینکه دانشگاه رفتن را صرفا به معنای رسیدن به دستاوردهای بزرگ نمی دانیم، و نیز، عدم داشتن تحصیلات دانشگاهی را نقطه ی پایانی برای برداشتن گامهای موفقیت نمیدانیم، اما باور داریم دانشگاه میتواند خشتی از خشت های سازنده روزگاران پر از موفقیت یک انسان باشد.
با تشکر.
خیلی عالی بود متشکرم
اینکه تحصیلات خوبه یا نه و چه تاثیری در زندگیمون میذاره رو باید بسپاریم به وقتی که 40-50 ساله شدیم. اگه تحصیلات باعث تنبلی و ترس و از بین رفتن ریسک پذیری بشه بنظر من بهتره کسی تحصیل نکنه، کاری که دانشگاه های ایران با دانشجو هاشون میکنن که البته ریشه در فرهنگ مردم ایران داره. ولی یکی از دوستان گفته بود که کار اصلی رو اونایی کردن که پشت صحنه بودن به این افراد خاص. من میگم اگه کسی نباشه که بتونه یک مجموعه از افراد باهوش و با دانش بالا رو رهبری کنه اون هزاران نفر پشت صحنه به هیچ جا نمیرسن. یکی مثل استیو جابز آدم ریسک پذیری بود که مسئولیت افراد زیادی رو به عهده گرفت و با خلاقیت بالاش و قدرت بالای رهبریش تونست اپل قدرتمندی رو بنا کنه، این هم بیشتر از اینکه به تحصیل کرده بودن یا نبودن ربط داشته باشه به آموزشهای فردی در محیط خانواده، مدرسه و … مربوط میشه.
ممنون از نویسنده این مطلب که به افراد دانشگاه نرفته کمک میکنه که کمی از زیر فشار های منفی جامعه و بخصوص افراد خانواده خارج شویم.
نکته مهمی از قلم افتاده. درسته که اینها تحصیل کرده نبودن. اما تمام کارهای آنها دانش بنیان بوده.و حاصل استفاده از افراد تحصیل کرده بوده.
شما با این تبلیغات کمک میکنید که بچه ها کمتر برن دنبال دانش.
حرفتون رو تایید میکنم به نظر من این مطالب علاوه بر اینکه باعث میشود افراد تحصیل نکرده دیگر به دنبال علم و دانش نروند و باعث این میشود که اون افرادی که هدف تحصیل کردن را دارند و حتی افرادی که در حال تحصیل هستند سرخورده شوند
از نظر من فقط به خود فرد بستگی داره و اینکه سوالی داشتم استیو جابز که تحصیلات عالی نداشته با کمک چه کسانی توانسته رایانه رو اختراع کنه ؟
به نظر من فرقی نمی کنه که شما درس بخونی ، یه کمپانی بزرگ تاسیس کنی یا یه کاری از صفر شروع کنی . موضوع اینه که کاری رو انجام بدی که خوشحال باشی و شبها از عشق اون کار خوابت نبره . مطمئن باش که موفق میشی حتی اگر قراره اون کار جمع کردن نون خشک و فروش لوازم پلاستیکی باشه .
خوب استیو جابز نظرش این بود که تحصیلات تجربه رو کم میکنه که من کاملا با این موافقم . چون اساس کارآموزی در دانشگاهها کسب تجربه در زمینه دانشی است که آموختی ولی فقط 240 ساعته و این خیلی کمک نمی کنه . خیلی از افرادی که درس و دانشگاه رو رها کردن چون رشته تحصیلی و کارشون مرتبط نبوده .
تو ایران که مدرکها به غیر از مراکز دولتی و چند تا از دانشگاه آزاد همه تقلبی و بدون زحمت به دست میاد و اونایی هم که دولتی خوندند چیزی برای ارایه ندارند و همش تئوری-پس درس خوندن بیخوده بریم دنبال کار
با سلام
ممنون از سایت خوبتون
به نظر من این افراد از دانشگاه انصراف نداده اند فقط به دنبال ان چیزی که باور قلبی شان بوده رفته اند .اما شما به گونه ای این مطلب را در سایت منشر کرده اید که انگار نویسنده این مطلب خودش هم از تحصیل انصراف داده و با جهت گیری مطلب را نوشته به نظر من اگر میخواهید در این زمینه به یک برند و مرجع تبدیل شوید باید به دور از هرگونه جهت گیر و اعمال نظر شخصی مطالب را منتشر کنید و بگذارید ایندگان شما را بنیانگذار خوشفکری معرفی کنند .با تشکر
اگه استیو جابزنبود اون تحصیل کرده ها موقعیت الانشونو نداشتن دنیا بیشتر ب کار افرین نیاز داره نه مقلد همین و بس وثانیا سواد ک همش دانشگاه نیست که!!
تحصیلات عامل موفقیت نیست، دنیا پر از تحصیل کرده های احمق است ( فیلم Founder، ری کرک)
بنده ۱۹ سال سن دارم و با این که مدال آورده ی مسابقات World Skills هستم اصلا برام قابل قبول نبود که به دانشگاه برم و از این که کسی برام مسیر و موفقیت رو تعریف کنه ( که جامعه ی حال میگه برو دانشگاه درس بخون و حداقل لیسانس رو بگیر) متنفرم.
من با توجه به هدفی که دارم یک سری پیش نیاز ها رو دیدم و بررسی کردم که هیچ کدوم ربطی به دانشگاه نداشت و دانشگاه کمکی هم نمی کرد.
سلام به همگی.. به نظر من این طور مطلب نوشتن صحیح نیست به این دلیل که ما برداشتمون این میشه که اگر تحصیل نکنیم موفق تر خواهیم بود.. اگر مطلبی رو می نویسیم باید کامل و دقیق باشه.. من به شخصه نظرم این هست که دانشگاه رفتن یا نرفتن باعث موفقیت کسی نمیشه.. مهم راه درست هست برای بعضی افراد راه درست در دانشگاه رفتن و مثلا مهندس شدن و در همین زمینه پیشرفت کردنه.. برای بعضی ها هم ممکنه دانشگاه وقت گیر و دور کننده از هدف باشه..باید راه درست رو انتخاب کنیم..
مهم این هست راهی رو که انتخاب می کنیم با علاقه باشه که علاقه باعث میشه در اون کار پیشرفت کنیم و بهترین باشیم.. می تونیم بهترین آشپز دنیا باشیم بدون مدرک دانشگاهی و رستورانهای میلیاردی داشته باشیم.. میتونیم بهترین دکتر متخصص باشیم یا هر شغل دیگه ای…. مهم اینه در کاری که هستیم بهترین باشیم.. و این نمیشه مگر این که علاقه داشته باشیم به کارمون..
آدم خودش باید فکر کنه ببینه آیا دانشگاه داره وقتش رو می گیره فقط، یا نه ساعت به ساعت کلاسهاش در جهت هدفیه که در ذهن داره و می خواد بهش برسه.. مفید بودن یا نبودن رو میشه به راحتی تشخیص داد اگر هدفمون رو درست فهمیده باشیم.. چیزی که مسلّم هست اینه که برای خیلی از شغل ها نیازی به دانشگاه نیست و یا لااقل نیازی به ۴ سال نیست و در مدت کمتر میشه مطالب رو آموخت..
آنچه که مسلم هست اینه که نیاز جامعه با رشته های دانشگاه و ظرفیتش هماهنگ نیست.. به خاطر همین خیلی از دانشجوها بعد از فارق التحصیلی کاری رو انجام میدن که اصلا هیچ ربطی به رشته ی تحصیلیشون نداره..