چگونه یک مدیر خوب به طول عمر کسب و کار خود می افزاید؟ + اجرای صوتی

برای هر استارتاپ یا کسب و کار کوچکی که رو به رشد باشد زمانی می رسد که نیاز دارد تا نیروی انسانی استخدام کند. به این دلیل که بسیاری از صاحبان استارتاپ ها یا کسب و کارهای کوچک، درگیر جزئیات، مسائل و مشکلات کسب و کار خود هستند، فرصت چندانی برای مطالعه و کسب تجربه در برخورد درست با کارمندان شرکت نداشته و ندارند. در نتیجه بسیاری از تصمیمات و رفتارهای آنان در ارتباط با کارمندانشان ممکن است احساسی باشد و نه تنها کارمندان خود را نتواند به درستی هدایت و مدیریت کند، بلکه موجب دلسردی و سرخوردگی آنان شود.

هر شرکتی می تواند به سوی موفقیت هدایت شود و یا با شکست مواجه شود که این مسئله فقط و فقط به دست کسی است که آن را هدایت می کند.

نوشته زیر گذری است بر کتاب پرفروش « رئیس خوب، رئیس بد، چگونه بهترین باشیم و از بدترین ها بیاموزیم» نوشته ی رابرت ساتن.  به این امید که مورد استفاده ی کارآفرینان و مدیران استارتاپ ها، شرکت های کوچک و یا متوسط قرار بگیرد.

مشخصات کتاب:

۳۲۰ صفحه، ناشر Business Plus

تاریخ انتشار: September 7, 2010

ISBN-10: 0446556084

مشاهده در سایت آمازون   سایت اختصاصی کتاب

رابرت ساتن در این کتاب می گوید: «درواقع رهبری شرکت، هدایتگر آنست، ازطرفی، کارآفرینان در راستای تشکیل یک تیم کارآمد نیاز به همدلی وقراردادن خود در شرایط دیگران دارند. به خصوص برای رهبران، همدلی به معنای درک متقابل وهمچنین آگاهی از نقاط قوت و ضعف یکدیگر است.»

از طرف دیگر، کسب آگاهی درباره ی خود یا دیگران آسان نیست و چنین شرایطی با دارابودن قدرت سخت تر هم می شود در حالیکه ما انسانها به طور طبیعی و ناخوداگاه، به افرادی که از لحاظ مراتب اجتماعی از ما بالاترند بیشتر توجه می کنیم، بنابراین کارافرینان می بایست نسبت به مسائلی ازین قبیل آگاه باشند.

در ادامه ۴ راه را برای پرورش و تقویت مهارت رهبری شرح می دهیم:

۱. رفتارتان را به خاطر سپرده و به خود یادآوری کنید.

برای کسب بصیرت و درون بینی درمورد رفتارهای متقابل دیگران، خود را در گروه تحت نظر بگیرید و حتی در صورت امکان، جلسات گروهی را ضبط کرده و بارها و بارها به آن گوش دهید. مثلاً در این مرحله، ساترن، دفعاتی که صرف صحبت کردن و یا مداخله می کرد را یادداشت می کرد که سرانجام حتی با وجود تعداد کم دفعات، از بازخورد خود شگفت زده شد.

۲. دست نگه دارید و به اطراف خود، گوش کنید.

به عقیده ی ساترن یک کارفرمای خوب، متوجه تفاوت کارکنانش با یکدیگر می باشد و آگاهی درست و دقیق از تفاوتها نیز جز با توجه و دقت به اعمال و عکس العمل های افراد میسر نمی شود. پس در جلسه ی بعدی به گوشه ای خارج از دید دیگران بروید و رفتارهای متقابل افراد را مشاهده کنید.

۳. از یک همکار معتمد کمک بخواهید.

اگر با همدلی و دلسوزی در کشمکش هستید، از یکی ازهمکاران مورد اعتماد خود بخواهید تا شما را یاری دهد و با مشاهده ی رفتارتان به منزله ی گوش و چشم شما در محیط کارتان باشد. سپس از او در مورد کسی که با اعضای گروه ارتباط بیشتری برقرار کرده بپرسید، تا بعداز جلسه با او صحبت کنید. درواقع دراین مرحله همکار مورد اعتماد شما می تواند در راستای درک بهتر دیگران شما را یاری دهد و بازخوردی صادقانه از رفتارهای شما ارائه دهد.

۴. همدلی را با مهربانی اشتباه نکنید.

کارفرمایان موفق، تنها در زمان نیاز همدلی می کنند. برای مثال همه استیو جابز، مدیر فقید اپل را به کنترلگری و خشونت می شناسند، این درحالیست که کارکنان سابق او می گویند وی به میزان شگفت انگیزی از نقاط قوت و ضعف و انگیزش افراد اگاه بود، بنابراین رهبران موفق در عین همدلی، بسیار جدی می باشند.

در نتیجه ، با مروری بر تاریخ شرکتها و کمپانیهای مختلف، پی می بریم که رؤسا اغلب از جمله عوامل اصلی می باشند که باعث شده کارکنان شغل خود را دوست داشته باشند و یا آن را ترک کنند. همانگونه که ژوان لوید (Joan Lloyd) نیز می نویسد یک رئیس مثل بند نافی می باشد که کارکنان را به سازمان پیوند می دهد.

آیا تا بحال تجربه مدیریتی داشته اید؟ آیا مدیران شما، از نقاط قوت و ضعف و انگیزش شما اطلاع دارند؟  دیدگاهتان را با من و سایر خوانندگان  خوشفکری در میان بگذارید؟