یک کسب و کار در هر مرحله از چرخه حیاتش و در هر فرمی که باشد برای ایجاد ارزش از طریق ارائه راه خدمات و محصول بوجود می آید. اما باید پرسید ایجاد ارزش برای چه کسی؟ و پیش از آن باید معنای ارزش را درک کرد.
ارزش چیست؟
ارزش نه یک محصول است و نه یک خدمت. ارزش نه CRM است و نه مرکز تماس. ارزش نه وب سایت است و نه اپ. ارزش، پیشرفتی است که یک نفر از نقطه «آ» به نقطه «ب» می برد.
در واقع هرچیزی که این پیشرفت را موجب شود چه مستقیم و چه غیرمستقیم ارزشمند است. ارزش، مجموعه ی آن چیزها با هم و در کنار هم است که پیشرفت را موجب می شود.
ارزش یک مفهوم نسبتی است و به شرایط و موقعیت بستگی دارد.
تصور کنید شما در یک بیابان خشک و بی آب و علف زیر آفتاب سوزان تک و تنها، خسته و تشنه راه می روید. اگر ناگهان کسی را ببینید که یک بطری آب خنک در دست دارد حاضرید بابت آن چقدر پول بپردازید؟ قطعا هرچه دارید می دهید تا از تشنگی نجات پیدا کنید. در نتیجه پیشرفتی در زندگی شما ایجاد شود یعنی از یک فرد تشنه و خسته تبدیل شوید به یک فردی که تشنگی اش برای مدتی رفع شده و گلویی تازه کرده. نکته مهم این است که بطری آب یا محصول، ارزش نیست چراکه می تواند بطری نوشابه باشد یا یک قاچ هندوانه خنک باشد یا هر چیز دیگری که (نیاز) تشنگی را برطرف می نماید.
حالا تصور کنید در یک جنگل سرسبز و پرپشت، کنار چشمه ای نشسته اید و کسی به شما مراجعه می کند که آب به شما بفروشد. قطعا برای شما چندان ارزشی نخواهد داشت.
ارزش، به نسبت موقعیت و شرایطی که مخاطب یا مشتری در آن قرار دارد معنا پیدا می کند. همانطور که گفته شد چیزی فراتر از محصول یا راه حل است. در اصل، محصولات و راه حل ها متفاوت هستند اما نیاز (تشنگی) همواره حتی در طول تاریخ یکسان است.